همه چیز درباره پیادهروی شبانه لیلا حاتمی در یک فیلم | راننده تاکسی جوان او را میبیند و... | تهیه کننده: همه ناراحتیام این است که اجازه کار ندارم
تاریخ انتشار: ۲۹ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۰۳۵۴۸
به گزارش همشهری آنلاین، جواد نوروزبیگی در توضیح چرایی ساخت فیلم سینمایی تصور (علی بهداد ۱۴۰۰) بیان کرد: کار کردن با فیلم اولی ها را دوست دارم و معمولا سعی می کنم برای فیلم اولی ها با دقت جلو بروم، به همین دلیل فیلمنامه را با حوصله می خوانم، فیلم های کوتاهشان را می بینم و کارهایی از این دست.
تهیه کننده فیلم سینمایی پستچی سه بار در نمیزند (۱۳۸۷) اظهارکرد: وقتی فیلمنامه تصور آمد آن خواندم و خوشم آمد و با علی بهراد کارگردان این فیلم گفت وگو کردیم و تصمیم به ساخت گرفتیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در مورد چرایی علاقه اش به کارکردن با کارگردان های فیلم اولی تصریح کرد: مهمترین بخش این است که به قدری انگیزه دارند و به شما انرژی می دهند که کارشان نتیجه خوب خواهد داشت که حد و حساب ندارد. من با بیش از ۲۰ نفر فیلم اولی کار کرده ام و قطعا از همه نتایج خوبی گرفته ام. این مسیر هم مشخص است و آدم هایی که با آنها کار کرده ام امروز برای خودشان افراد شاخص و خوبی هستند و توانسته اند این مسیر را بروند.
تهیه کننده فیلم سینمایی سلام بمبئی (قربان محمدپور ۱۳۹۴) ادامه داد: من برای فیلمسازی که باتجربه است شاید تا به این اندازه وقت نگذارم که روی فیلمنامه صحبت کنیم تا من بیشتر توجیه شوم چرا که آن فیلمسازان کارشان را بلدند و مسیرشان را رفته اند اما برای فیلم اولی ها ما زمان زیادی را می گذاریم که اگر ضعفی وجود دارد به حداقل برسد.
نوروزبیگی یادآور شد: علی بهراد هم آدم بسیار بااستعداد و پرانگیزه ای بود که شب و روز جلسه داشتیم و در مورد فیلمنامه و بازیگران و روش اجرا صحبت می کردیم و پیش تولیدی حدودا ۵ ماهه برای یکماه فیلمبرداری این کار داشتیم.
مجری طرح فیلم سینمایی رحمان ۱۴۰۰ (منوچهر هادی ۱۳۹۷) در مورد علاقه اش به فیلم نامه فیلم سینمایی تصور خاطرنشان کرد: مسیر این قصه را دوست داشتم و قبلا آن را تجربه نکرده بودم به همین دلیل دوست داشتم آن را بسازم. میدانستم که این فیلم موفقیت بین المللی خوبی خواهد داشت و الحمدلله نتیجه هم خوب بود و به چیزی که می خواستیم هم رسیدیم.
وی افزود: مسیر این قصه همان «تصوری» است که می گوید؛ این آدم عاشق یک نفر است و در تصور و خیالش در حالت های مختلف این آدم را می بیند که به آروزیش برسد؛ تصور عملا ۶ یا ۷ اپیزود است که در دل هم روایت می شود؛ اگرچه فیلم اپیزودیک هیچ وقت در سینمای ما جواب نداده است اما به نظرم رسید که این فیلم می تواند جواب بدهد.
تهیه کننده فیلم سینمایی بی همه چیز (محسن قرایی ۱۳۹۹) در پاسخ به این پرسش که بازیگران فیلم چگونه انتخاب شدند خاطرنشان کرد: یک کارگردان فیلم اولی قاعدتا برای بازیگران شناخته شده نیست اما فیلمنامه خودش را نشان می دهد. معمولا در مرحله انتخاب بازیگر یک نقش چندین کاندید دارد و ما بسیار کار کردیم تا به فرد موردنظر برسیم و این دو نفر (لیلا حاتمی و مهرداد صدیقیان برای این نقش جواب دادند و چون همانگونه که بیان شد یک فیلمنامه خودش خودش را نشان می دهد وقتی این دو فیلمنامه را خواندند، آن را پذیرفتند.
تهیه کننده سریال پدر گواردیولا (سعید نعمت الله ۱۴۰۰) در توضیح بازخوردهای مخاطبان از تماشای این فیلم بیان کرد: کسانی که فیلم رادیده اند آن را دوست داشتند البته که در اکران به لحاظ تبلیغات ضعف بسیاری هست و فیلمی مانند تصور بودجه خاصی برای تبلیغ ندارد و شاید اگر بودجه تبلیغ بیشتر بود، رقم فروش هم بیشتر می شد.
وی در پاسخ به این سوال که هزینه تولید این فیلم چقدر بوده و آیا از پس هزینه هایش درآمده است، اظهار کرد: هزینه تولید این فیلم یک میلیارد و ۳۵۰ میلیون تومان بود؛ انشالله با تجمیع با رقم فروش بین الملل و اکران آنلاین بتواند هزینه هایش را جبران کند.
وی افزود: البته که پیش بینی ام این بود که در داخل همین اندازه خواهد فروخت. دغدغه و ناراحتی ام این است که در شرایط حاضر نمی توانم کار کنم.
تصور فیلمی به کارگردانی و نویسندگی علی بهراد و تهیهکنندگی جواد نوروزبیگی محصول سال ۱۳۹۹ است. نام اولیه این فیلم هِرمان بوده و فیلمبرداری آن از اسفند ۱۳۹۹ تا فروردین ۱۴۰۰ انجام شده و لیلا حاتمی و مهرداد صدیقیان بازیگران اصلی آن هستند.
این فیلم در اولین حضور جهانی خود در فستیوال کن سال ۲۰۲۲ رونمایی شد و نظر تماشاگران خود را جلب کرد؛ تصور از روز چهارشنبه، ۱۷ خرداد در سینماهای سراسر کشور اکران شده و تاکنون به رقم فروش یک میلیارد و ۱۶۶ میلیون رسیده است.
تصور به داستان زندگی یک راننده تاکسی در شبی تاریک در تهران میپردازد. او یک خیالپرداز است که در عشق زنی میافتد اما متوجه میشود که قدرت مالکیت او را ندارد و نمیتواند آن زن را به خود اختصاص دهد.
در طول فیلم، تنشهای روانی و درونی راننده تاکسی به تصویر کشیده میشود. او درگیر تضادهای عاطفی است که بین واقعیت و تصویرسازی خیالی خویش شکل می گیرد. این تضادها و دوگانگیها، نمادی از پیچیدگیها و تناقضات زندگی انسان در جوامع مدرن است.
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: کارگردانان سینمای ایران لیلا حاتمی بازیگران سینما و تلویزیون ایران سینمای ایران فیلم سینمایی لیلا حاتمی تهیه کننده فیلم اولی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۰۳۵۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا دیگر از دیدن سریالهای «نون. خ» و «زیرخاکی» نمی خندیم
همشهری آنلاین: حتما برایتان پیش آمده که در محفل و مجلسی جدی ـــ و حتی بگذارید بگوییم عبوس ـــ حاضر باشید که به هر دلیلی نباید بخندید؛ یعنی در آنجا خندیدن از نظر اخلاقی، عملی نادرست تلقی میشده است اما ناگهان خنده به زیر پوستتان خزیده و عضلات صورتتان را چنان به هر سو کشیده که چارهای جز خندیدن نداشتهاید. به احتمال زیاد در این وضعیت سعی کردهاید با پرتکردن فکرتان از موضوعی که شما را به خنده میاندازد یا با فشار زبان به سقف دهانتان یا مَکِش قشر درونی چپ و راست لپتان یا با منقبض کردن عضلات صورتتان جلوی خندهتان را بگیرید. بماند که در چنین موقعیتی چهره آدم چقدر خندهدار و مسخره میشود و حتی ممکن است به سوءتفاهم بیشتری دامن بزند. خندیدن خصلتی انسانی است و نمیتوان کسی را به دلیل خندیدن سرزنش کرد. خنده را میتوان مثل سلاحی شخصی یا رویکردی فردی در مقابله با مشکلات بهکار گرفت اما پرواضح است که هر موضوعی مسبب خنده نمیشود. این نکتهای است که فیلمنامهنویسان سریالها و فیلمهای ایرانی از آن غافلاند.
آنری برگسون (متولد ۱۸ اکتبر ۱۸۵۹ ـ درگذشته ۴ ژانویه سال ۱۹۴۱)، فیلسوف نامدار فرانسوی، رسالهای موجز و مختصر در باب خنده دارد که به فارسی هم ترجمه شده است. برگسون در این اثر کمحجم اما بدیع و عمیق، سه خصلت اصلی برای خنده برمیشمرد. اول اینکه خنده خصلتی انسانی است. اگر شیء یا حیوانی و بهطور کلی هر پدیدهای انسان را به خندیدن وادارد، به اعتقاد برگسون، به دلیل رفتار یا حالت انسانی آن است. از این منظر، انسان صرفا جانداری نیست که میخندد بلکه جانداری است که میخنداند و اگر ما به چیزی (اعم از جاندار یا غیرجاندار) میخندیم، حتما به سبب شباهتش به انسان یا تأثیر انسان بر آن است. ویژگی دومی که برگسون، آن را با خنده ملازم میداند، بیاحساسی است. منظور برگسون از بیاحساسی، متاثر نشدن است؛ نوعی برخورد عاری از احساس و از سر شعور و منطق برای خندیدن به موضوعی لازم است. اگر ما از زمینخوردن چاپلین یا سقوط باستر کیتون متاثر شویم، توانایی خندیدن به موقعیت آنها را از دست میدهیم؛ پس برخورد سرد و منطقی با پدیدهای احساسی و غیرمنطقی است که ما را به خنده میاندازد. نکته سوم، مسریبودن خنده است. برگسون برای خنده، نقشی اجتماعی قائل است و معتقد است که خنده به نوعی تفاهم و اشتراک نیاز دارد. در واقع خنده به درک متقابلی نیاز دارد تا گروهی از افراد را درگیر کند. از دید برگسون، خنده حاصل غفلت است و نوعی مجازات اجتماعی برای شخصِ غافل محسوب میشود. کسی که به هر دلیلی در اجتماع، موجبات خنده دیگران را فراهم میسازد، غفلتی کرده که او را از وضعی طبیعی که مورد پذیرش اجتماع است خارج کرده و به موضوع خنده سایرین بدل کرده است.
جدا از آشنایی با تکنیکهای فیلمنامهنویسی و نگارش سریالهای تلویزیونی، توجه به این ۳ خصلت خنده در نگارش یک فیلمنامه موفق برای سینما یا تلویزیون بسیار مهم است. نویسندهای که هیچ تلقیای از این خصلتها ندارد مدام دست به دامن کلیشهها برای خنداندن مخاطب میشود و در آخر هم ناکام میماند. بخشی از علت شکست دو سریال کمدی نوروز و ماه رمضان امسال را باید در این ناآشنایی جستوجو کرد.
کد خبر 846940 منبع: همشهری آنلاین برچسبها فلسفه خبر مهم فیلمنامه - فیلنامه نویس مجله فلسفه تلویزیون - صدا و سیما